ការរៀនពីស្រមោច

ខ្មែរគ្រីស្ទាន



  បរិយាយអំពីស្រមោចពួកគេអាចផ្លាស់ប្តូរសំបុករបស់ពួកគេ គ្រប់គ្រងការកកស្ទះចរាចរណ៍ និងវាស់វែងយ៉ាងត្រឹមត្រូវនូវកម្រាលឥដ្ឋនៃតំបន់សំបុករបស់ពួកគេដែលស្ថិតក្នុងទីងងឹតបានផងដែរ។ ដោយមិនមានប្រធាន មន្ត្រី ឬអ្នកគ្រប់គ្រងណាមួយទេ តែស្រមោចអាចរៀបចំស្បៀងទុកនៅរដូវក្តៅ ហើយប្រមូលអាហាររបស់គេទុកនៅក្នុងរដូវប្រមូលផលបំរុងសំរាប់រដូវវស្សាដែលពិបាកនឹងរកចំណី។(សុភាសិត ៦:៦-៨)។ ចំណែកមនុស្សខ្ចិលវិញគឺបែបនេះគឺខ្ជិលក្នុងការគិត (ការពិចារណា)គ្មានសកម្មភាព ហើយគេមានឥរិយាបទដូចជាគ្មានព្រះ និងគ្មានគោលបំណងសម្រាប់ជីវិតគេទាល់តែសោះ។ 


 សត្វស្រមោច៖ មានថាមពល និង ភាពឧស្សាហ៍ ព្យាយាម ៖


ប្រឈមនិងបញ្ហា៖ ស្រមោចមិនខ្លាចឧបសគ្គ ស្ថានភាពមិនល្អ បរិយាកាសអរិភាព ឬសត្វណាជាសត្រូវឡើយ។ ស្រមោច ប្រភេទ ខ្លះ នឹង ហ៊ានទំធ្លាក់ខ្លួនធ្វើជាស្ពាននិង រឺពន្លត់ ភ្លើង ដើម្បី ឲ្យ ស្រមោច ផ្សេងៗ ទៀត ឆ្លង កាត់ តំបន់គ្រោះថ្នាក់ទាំងនោះអោយធ្វើដំណើរដល់គោលដៅ។ 


មិនចេះហត់ ៖ស្រមោចធ្វើការយ៉ាងលំបាក ដោយសុខចិត្តធ្វើការច្រើនម៉ោងដោយមិនសម្រាក។ ស្រមោច អាចនឹងលើក ទម្ងន់ ច្រើន ជាង ទម្ងន់ របស់ វា ហើយ បន្តគ្នាធ្វើដំណើរលើជម្រាលឡើងលើរឺចុះក្រោម។ល។  


ស្វែងយល់៖ ស្រមោចគិតអំពីរដូវក្តៅក្នុងរដូវរងារ និងរដូវរងាក្នុងរដូវក្តៅ។ ស្រមោច ត្រៀម ខ្លួន ជា មុន សម្រាប់ រដូវ មក ដល់ ហើយ ប្រមូល ស្បៀងទុកចជាអាហារ។ 


ការចាប់ផ្តើមដោយខ្លួនឯង៖ ការផ្តួចផ្តើមគំនិតគឺជាសញ្ញានៃភាពជាអ្នកដឹកនាំ។ មនុស្សជាច្រើនមិនចាប់ផ្តើមទេ លុះត្រាតែប្រាប់ឱ្យធ្វើដូច្នេះ ឬបង្ខំឱ្យធ្វើដូច្នោះ។ ស្រមោចជាអ្នកចាប់ផ្តើមដោយខ្លួនឯង គ្មាននរណាម្នាក់បង្ខំពួកគេឱ្យចេញក្រៅ និងស្វែងរកអាហារនោះទេ។ 

ការលើកទឹកចិត្តខ្លួនឯង៖ ការឧស្សាហ៍ព្យាយាមគឺជាសញ្ញាមួយផ្សេងទៀតនៃស្រមោច ដែលលើកទឹកចិត្តខ្លួនឯង។ មនុស្ស ឧស្សាហ៍ ព្យាយាម នឹង រីកចម្រើន និង ត្រូវ បាន ដំឡើង ឋានៈ ឈរ នៅ ចំពោះ មុខ អ្នក មាន អំណាច ដូច ជា ស្តេច។ (សុភាសិត ២២:២៩) យេរ៉ូបោម ជា យុវជន ឧស្សាហ៍ ព្យាយាម និង ឧស្សាហ៍ ព្យាយាម។ សាឡូម៉ូន បាន ប្រទះ ឃើញ គាត់ ហើយ បាន តែងតាំង គាត់ ជា មន្ត្រី បន្ទាប់ មក គាត់ បាន ឡើង សោយរាជ្យ(ទី១ពង្សាវតារក្សត្រ: ២៨) ។ 

អ្នកត្រួតពិនិត្យខ្លួនឯង៖ ស្រមោចមិនមានអ្នកគ្រប់គ្រងដើម្បីមើលសកម្មភាពរបស់ពួកគេទេ។ មិនចាំបាច់ត្រួតពិនិត្យចលនារបស់ពួកគេដោយប្រើកាមារ៉ាV នោះទេ។


តើខ្ញុំខ្ជិលច្រអូសឬជាមនុស្សដែលឧស្សាហ៍ ព្យាយាម?


ដោយយ៉ូសែប








To Top