មានក្មេងប្រុសអាយុ ១៣ ឆ្នាំម្នាក់បន្ទាប់ពីមើលរឿងអាសអាភាសតាមទូរស័ព្ទរបស់គាត់ៗបានរំលោភបំពានផ្លូវភេទទៅលើប្អូនស្រីរបស់គាត់ដែលមានអាយុប្រាំបួនឆ្នាំដែលកំពុងដេកលក់ ហើយក្រោយមកបានសម្លាប់នាងនៅក្នុងទីក្រុងរីវ៉ាក្នុង រដ្នម៉ាដយាប៉្រាដេស (Rewa រដ្ឋ Madhya Pradesh) ។ ម្តាយរបស់គាត់ និងបងស្រីពីរនាក់ដែលមានអាយុ ១៧ និង ១៨ ឆ្នាំបានជួយក្នុងការបិទបាំងនូវទង្វើនេះហើយពួកគេត្រូវបានប៉ូលីសឃាត់ខ្លួន។
បន្ទាប់ពីគេចចេញពីការជំនុំជំរះលើក្រុងសូដុំម និងក្រុងកូម៉ូរ៉ា កូនស្រីរបស់ឡុតបានរស់នៅក្នុងរូងភ្នំមួយនៅជិតសូអា។ កូនស្រីទាំងពីរនាក់នោះបានបញ្ចកស្រាធ្វើឲ្យគាត់ស្រវឹង ហើយមានកូនប្រុសដែលកើតមកតាមរយៈទំនាក់ទំនងអសីលធម៌នេះទៅ។ កូនប្រុសទាំងនោះមានជនជាតិម៉ូអាប់ និងបេន-អាំមី ដែលកូនចៅរបស់ពួកគេជាជនជាតិម៉ូអាប់ និងជនជាតិអាំម៉ូន(លោកុប្បត្តិ ១៩:៣០-៣៨)។
ក្រុងសូដុំម និងក្រុងកូម៉ូរ៉ាជាទីក្រុងពោរពេញទៅដោយអំពើបាបខាងផ្លូវភេទ ការច្រណែន ការលោភលន់ ការជិះជាន់ និងអំពើខុសឆ្គង។ ឥទ្ធិពលវប្បធម៌លើកូនស្រីរបស់ឡុតគឺជាក់ស្តែង ទោះបីជាគាត់ត្រូវបានគេហៅថាសុចរិតក៏ដោយ (ពេត្រុសទី២ ២:៧)។ វប្បធម៌ដែលខូចអាក្រក់នឹងគ្របដណ្ដប់លើពិភពលោកដូចនៅសម័យណូអេនិងឡុតដែរ (លូកា ១៧:២៦-៣០)។
១.ទូរសព្ទស្មាត៖ ជាឧបករណ៍ដែលអាចធ្វើឲ្យមនុស្សឆ្លាត ឬជាអ្នកបរិសុទ្ធ ឬមនុស្សមានបាប មាននៅក្នុងដៃមនុស្ស។ ឪពុកម្តាយល្ងង់បានអនុញ្ញាតឱ្យក្មេងអាយុ ១៣ឆ្នាំប្រើស្មាតហ្វូន និងមើលរឿងអាសអាភាស។
២.រូបអាសអាភាស៖ ការបង្ហាញពីការរួមភេទជារឿងធម្មតា លេងសើចសប្បាយ និងជាមួយនរណាម្នាក់តាមប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ អ្នកមានឥទ្ធិពលលើប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម និងសូម្បីតែអ្នកផ្តល់ប្រឹក្សា។ ទស្សនៈព្រះគម្ពីរនៃការរួមភេទជាបរិសុទ្ធគឺស្ថិតនៅក្នុងបរិបទនៃទំនាក់ទំនងប្តី-ប្រពន្ធ និងជាអំពើបាបនោះកាលណារួមភេទនៅខាងក្រៅអាពាហ៍ពិពាហ៍។ ឥទ្ធិពលអាក្រក់បំផុតគឺរឿងអាសអាភាសគឺជារឿងមិនធម្មតា សូម្បីតែក្មេងក៏ត្រូវបានប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងសង្គមមនុស្ស។
៣.ការចាប់រំលោភ៖ ប៉ុលបានសរសេរទៅធីម៉ូថេវ័យដែលនៅក្មេងនៅឡើយ ឲ្យគាត់ចាត់ទុកស្ត្រីចំណាស់ទាំងអស់ជាម្ដាយ និងស្ត្រីក្មេងជាងដូចជាប្អូនស្រី (ធីម៉ូថេទី១ ៥:២)។
គួរឲ្យសោកស្ដាយ ក្មេងជំទង់ម្នាក់នេះបានឃើញស្ត្រីទាំងអស់រួមទាំងប្អូនស្រីរបស់គាត់ជាស្រីពេស្យា។ ហើយដូចជាសត្វសាហាវ គាត់អាចចាប់រំលោភនាងបាន។ ភាពបរិសុទ្ធនៃទំនាក់ទំនងបងប្អូនបង្កើតត្រូវបានបំពាន។
៤.ឃាតកម្ម៖ នៅចំពោះមុខម្តាយ គាត់អាចសម្លាប់ប្អូនស្រីរបស់គាត់ ដែលគាត់បានរំលោភ។ ម្តាយចិត្តអាក្រក់ដែលគិតថាកូនប្រុសសំខាន់សម្រាប់នាង ហើយអ្វីក៏ដោយដែលកូនប្រុសធ្វើគឺគួរឱ្យស្រលាញ់ អនុញ្ញាតឱ្យកូនស្រីខ្លួនឯងត្រូវគេសម្លាប់។
៥.ការបិទបាំង៖ ចម្លែកណាស់ បងស្រីពីរនាក់ក៏បានចូលរួមជាមួយម្តាយ ដើម្បីបិទបាំងទង្វើដ៏អាក្រក់នេះ។
តើខ្ញុំត្រូវបានលេបចូលដោយ វប្បធម៌-ប្រពៃណី ឬក៏ខ្ញុំត្រូវតែសង្គ្រោះ វប្បធម៌-ប្រពៃណី ដោយប្រើបទគម្ពីរ?
ដោយ: យ៉ូ សែប
